Articles » A Diablo Nerd's Confessions ...

Een bekentenis van een Diablo-fan ...

A Diablo Nerd's Confessions ... download
Het begon allemaal in 1996 toen het eerste Diablo I-spel werd uitgebracht. Een hele generatie nerds werd gegrepen. Het was donker, meedogenloos en niet in de laatste plaats bloederig. Een geheel nieuwe manier om RPG-spellen te spelen. Slaan, doden, plunderen, level-up en herhalen. Het was eenvoudig, maar je raakte er snel in verdiept. Diablo I ziet er vandaag de dag niet veel uit op de schaal van vandaag, maar voor die tijd was het baanbrekend. In 2000 kwam Diablo II uit. Het spel was hetzelfde, de graphics waren verbeterd en het verhaal was aanzienlijk uitgebreid, hoewel het dezelfde basis had als Diablo I. Beide spellen werden een enorm succes en Diablo II is nog steeds speelbaar via Battle.net, het online gaming platform van Blizzard. In 2001 kwam de uitbreiding voor Diablo II en hebben alle Diablo Nerds meer dan 11 jaar gewacht op de terugkeer van de wereld. In juni 2008 werd officieel aangekondigd door Blizzard dat ze een derde deel zouden produceren. Op de gebruikelijke Blizzard-stijl duurde het echter nog enkele jaren voordat het spel daadwerkelijk op de markt kwam. Het spel kreeg als releasedatum dinsdag 15 mei 2012 om 00.01 uur in Denemarken, en de nerds van de wereld konden zich gaan voorbereiden op de komst van de duivel. In mijn geval betekende dit een ouderwets LAN-evenement. Echter, zonder de bekende problemen om de computers op het netwerk te laten werken. We verzamelden 9 jonge nerds, voor een week van intensief spelen, in de angst voor spierblessures, cola-overdosis en een teveel aan suiker. Het merendeel van de nerds die het spel in 1996 speelden, is opgegroeid en kijkt terug op de eerste 30 jaar van hun leven. We hebben banen, vrouwen en kinderen, maar dat mag ons er niet van weerhouden om vakantie te nemen, vrij te houden of te grappen over dagelijkse taken, om bij te dragen aan de release van Diablo III. Met een beetje beter planningsvermogen dan 15 jaar geleden begonnen we het LAN-feest met een uitstapje naar Bilka. Er was een aanbieding voor cola, en aangezien dit het grootste onderdeel van het budget was, leek het redelijk om hier rekening mee te houden. Maar liefst 120 flessen, of 180 liter, werden gekocht en in de garage opgeslagen. Taarten, broodjes en snacks werden besteld door moeders en vrouwen, dus alles was klaar voor de dag. Maandag 14e was eindelijk voorbij, maar onze uitrusting moest worden opgezet voor de week van intensief spelen. De buren kwamen regelmatig langs met hun computers. De beeldschermen waren in de loop der jaren veel zwaarder geworden, maar het leek alsof de nerds het tegenovergestelde waren. Om 00.01 uur werden de servers theoretisch geopend en moesten we allemaal inloggen. Maar wij, 9 slordige nerds, zaten koortsachtig op de enter-toets te rammen om in te loggen. Pas na 1,5 uur lukte het de eerste van ons, en pas na 2,5 uur de laatste. Het was het wachten zeker waard. Het spel zelf voldeed aan alle verwachtingen. Zoals gebruikelijk bij Blizzard-spellen waren er vrijwel geen fouten. Alle kleine verbeteringen die je zou kunnen bedenken dat Diablo II had gekregen, waren opgenomen en alles werkte als een zonnetje. Je hoefde je alleen maar op het spel te concentreren. 5 klassen (Monnik, Barbaren, Tovenaar, Heksendokter en Demon Hunter) bieden een grote verscheidenheid aan speelstijlen en betekenen dat je het spel meerdere keren kunt voltooien zonder hetzelfde te doen. De grootste verandering in Diablo III ten opzichte van Diablo II is zeker de opbouw van je personage. Waar je vroeger punten kreeg bij elk level-up, die je kon gebruiken voor talenten en attributen, krijg je nu nieuwe vaardigheidsopties voor elk level. Je hoeft je alleen maar zorgen te maken over welke spreuken en vaardigheden je nodig hebt. Het is heel eenvoudig, en sommigen zullen de oude structuur missen, maar het werkte echt goed en je hebt meer mogelijkheden om je personage onderweg te veranderen. Aan het einde van de week waren we level 60 en hadden we de eerste 3 moeilijkheidsgraden voltooid (normaal, nachtmerrie en hel) en waren we bij de laatste Inferno. De moeilijkheidsgraden nemen exponentieel toe en in Inferno is het niet ongebruikelijk om 10 keer per uur te sterven. Deze moeilijkheidsgraad is zeker niet voor dwazen, en zelfs de kleinste monsters vormen een uitdaging. Diablo III biedt minstens 100 uur vermaak in één keer. Bovendien is er de mogelijkheid om met andere personages te spelen, de veiling te gebruiken en online te spelen met andere spelers en vele andere functies. Het zeer verslavende spel zorgde ervoor dat slaap een tekort was toen de week voorbij was. We voelden allemaal dat we geen tieners meer waren, maar dat veranderde niets aan het feit dat de meesten van ons op zondagavond nog steeds online waren en graag wilden doorgaan met het bestrijden van de demonen. We kijken al uit naar de uitbreiding!

Als Diablo een meisje was